بسم الله...

نوشتن چه نعمت بزرگی ست...

باید نوشت...

اصلا نمی شود که ننوشت...

اصلا آن هایی که نمی نویسند چطور دلشان سبک می شود؟؟؟

گاهی از حرف لبریز می شوی...

و اینجاست که نوشتن به دادت می رسد...

باید نوشت...

 

 

بسم الله...

بسم الله...

 

خدا نکند...

 خدا نکند فرداها

 آرمیتا و علیرضا

گذشته ها را مرور کنند و بگویند:

خون پدرانمان پایمال شد...

خدا نکند...

 

بسم الله...

بسم الله...

 

بسم الله...

بسم الله...

 

۱ نظر  ۰  ۰ ۲۵ آبان ۹۳ ، ۱۲:۰۵

ف الف

دعایم کن...

بسم الله...

 

بسم الله...

بسم الله...

 

بسم الله...‌

بسم الله...‌

 

می دانی غفلت چیست؟

 من می گویم غفلت یعنی حواست همه جا باشد إلا به همان که باید... خیالت هم راحت باشد که سر جایش هست حتی اگر یادش نباشی... حتی اگر سرگرم چیزهای دیگری باشی...

 امان از غفلت...

 چشم بگشا و ببین...

 ببین همانی را که غفلتت رنجاند او را...

 او در مقابل تو و تو سرگرم همه چیز إلا او...

امان از غفلت...

 

بسم الله...

بسم الله...

 

وقت هایی می شود که ابهام سراسر وجودت را فرا می گیرد...

 تویی و یک ذهن آشفته... 

یک ذهن پر از حرف و تصویر هایی که با هم جور در نمی آیند... نمیدانی کدام را بپذیری، 

کدام را باور کنی!

 یاد روزهای مدرسه می افتی!

همان روزهایی که معلم حسابان رفع ابهام را یاد داده بود، 

کافی بود به یک عبارت مبهم برسی، 

هر چه را بلد بودی به کار میگرفتی و سخت و آسان، دیر یا زود 

رفع ابهام می شد یا لااقل اگر هم نمیتوانستی،

 دلت قرص بود که معلم راه حل را می داند و خواهد گفت...

 یا بالأخره با همکلاسی ها مشورت خواهی کرد... 

خلاصه بلاتکلیف نخواهی ماند...

 با خود می گویی کاش الآن هم مثل همان موقع بود،

 اما نیست... 

می دانی که بالأخره این ابهام هم رفع خواهد شد

 اما هرچه بزرگتر می شوی،

 رفع ابهام ها سخت تر می شود...

 گاهی دیگر جان به لبت می کند...

 چاره ای نیست...

 باید صبر کنی تا وقتش برسد...

 وقتش که رسید حقیقت را خواهی یافت... 

تو فقط برای رسیدن به جواب عطش داشته باش...

 عطش...

 

 

بسم الله...

بسم الله...

 

  

 

بسم الله...

بسم الله... 

 

روزها و شب ها به سرعت گذشت... 

تاسوعا هم رسید... 

غروب روز هشتم که می شود، غم عجیبی قلبت را فرا می گیرد و تویی و آه های عمیق و پی در پی...

 و به این فکر میکنی که قلب مولایت در فشار است و تو نیز در قلبت ذره ای سنگینی حس میکنی و بیقراری، مولایت چه می کشد... 

غریب نیست اینکه بزرگان سفارش کرده اند این شب ها و روزها را برایش دعا کنیم و برای سلامتیش صدقه بدهیم... 

مولای من! 

کی میرسد روزی که انتقام جدت را بگیری و مرهمی بر دل سوختگان حسینی بگذاری...

 مرهمی بر دل آنان که یاد کوچه و مادر و درد پهلو جان به لبشان کرده... 

مرهمی بر دل آنان که غربت علی برایشان درد دارد... مرهمی بر دل آنانکه چشم انتظارند تا نماز را در صحن و سرای باصفای ائمه ی بقیع برپا کنند...

 اصلا همه ی این ها به کنار... 

مرهمی برای دل پر درد خودتان... 

الهی!

 عجل فرجه و سهل مخرجه واجعلنا من خیر أعوانه و أنصاره و المستشهدین بین یدیه بحق اباالفضل العباس علیه السلام...

 

 

 

 

 

 

 

بسم الله...

 مداحی بسیار زیبای

                    * بابا جونم السلام *

 از "حاج مهدی سلحشور"

را از لینک زیر دریافت کنید...

 التماس دعا...